ah melisa
dışarıda yağmur ve kar
içeride rüzgara kapılmış yıldızlar her nefeste kalbimde bir sızı ah melisa damarımda tenimi yakan sıcaklığın var yukarıda mavisi çalınmış bir gökyüzü açmak ister deryanın avuçlarında bahçenin gülü ah melisa dolarken içime kovarsın ömrümün güzünü yalnızlığın gölgesi saklı bakışlarda bir türlü alışamadım akşama benzeyen sabahlara yine üşüyor ocağın nazlı dumanı ah melisa bir tutam huzurun adısın yarınlarda kim usanmaz rüyaların küstüğü uykulardan elbette teselliye sebeplerin yolu gözlenir candan ah özlenen baharın burcu kokusu ah melisa sen ki beklenen o vuslata pınarsın akan 30.12.2014 – Ahmet BOZTAŞ |
KUTLAR ÖMRÜNE SAĞLIK DOST