Özlem
Hiç şüphesiz ki!
Hayat kavgasının içinde, Mecburuz bulanık akan sellere! Uzaklaştıklarımızın özlemiyle can, Hep acıyor sıradanlığın pençesinde. Gurbet sayılır sıla! Aynada sen bile kendine yabancı, Soğuktur şehirlerin kaldırım taşları. İnsanlığın yaşadığı yerler de var, Sert ayazların esmekten utandığı. Ey gönül! Bak yine geçerken hatıralardan, Ne anladın dalında kuruyan nardan! Eridi nazlı dağların buzlu karları, Huzur almak güzel şey doğallıktan! Ahmet BOZTAŞ |
Beğenerek kutlarım…
……………………………….. Saygı ve Selamlar…