hiç yaşanır mı sevgisiz
nerden gelir, kim bilebilir
sahi nedir esen yelde giz mutlaka daha güzeledir özlem yokluğu çile, hiç yaşanır mı sevgisiz ey gözlerinde yıldızı saklayan vefa sezgiler ağlamasın, iyi sakla avuçlarında görür gibiyim kurumuş güllerden tebessüm yağacak hatıraların içinden yorgun omuzlarına desen ki ey kalbim sayamadığım izlerinde nasıl da şaşkın duruyor kızıl yongalar buzlarında sayısı belsiz efkarın pençesi ve yalnızlığın için belki de her gün batımında berrak sular çağlar yorulursun sebebiyle uğraşmaktan yolunda gezinir başka gölgeler avuntusu ya sabır kısır döngülerden armağan baş ağrısı nihayet gazele takılır şapkalar ama yaşamayan anlamaz tarifi zor sancıları şimdi seda ver çerçevenin ardından el salla aynalara bir feryadı bir de kahkahayı dinle yankılarda bak dalgası çoğalmış alnındaki deryanın hadi yutkun biraz sen yine dağlarındaki beyaza umutların engin ikliminden selam yolla… 07.01.2015 - Ahmet BOZTAŞ |
Akıcı bir anlatım değerli bir şiir.Kutladım hocam sevgi ve saygılar..