hasret kaldık
hayalleri sarmış efkarın dumanı
garipliği var ufuktaki çizginin anlayabilen kim candaki canı diyardan göçü başladı erdemin yıldızlar küskün gecelere hep yağmur sonrasından esintiler alışmak zor sevgisiz mevsimlere artık bencilliğin esiri gönüller bakınca hatıraların miladına şaşar oldu gözlerin karası özlememek ne mümkün şu zamanda karşılıksız,çıkarsız merhabayı sabırdan beslenir asil hüner başkası olabilmekti bütün mesele batan güneşten mayalandı keder hasret kaldık gülümseyen renklere 25.09.2016-Ahmet BOZTAŞ |
Daim saygılarımla ...