İNSANLIK
İNSANLIK
Eskiden hür idi insanlık bence Mutluydu fakire ekmek verince Ateşte yatsa da gelir serince Serinler metalle artık insanlık Mutluydu insanlık inan sevince Düşmanı değişti para verince Tutuldu insanlık teknik gelince Sevişsin metalle artık insanlık Teknoloji zaman ile gelişti İnsanlık tutuldu vahşetler özgür Yalandan ağladı hep hüngür hüngür İzledi metalden mağdur insanlık Parayı metali mutluluk sandı Duyunca şak şakı koltuğa kandı Farkında değil ki ahreti yandı Söndürür metalle artık insanlık Ne zaman ki Tanrı dillere düştü Çaldı çırptı yandaşıyla bölüştü İnsanlık kutsandı iş başa düştü Sinsi sinsi bir arada gülüştü Gülerek ölmüştü zaten insanlık Hüma Efkan |