HABBEYİMgöz yaşımla İlk maviden ikinci maviye düştüm karıştım uğraştım didindim okyanus oldum doldurdum dünyanın ne kadar acı çukuru varsa kimseler batmasın diye hayal gemilerinin batığında en dipteyim yokluğunda bir çakılın altından kurtuldum şimdi bir balık solungacında küçücük habbe’yim derin mavinin en derin yerinde umut dolu bakıyorum bin tepeden doğan bin güneşe birinin ışığını umarak belli oldu artık anladım balık beni yutacak ben balığı yaşatacağım |
Tebrik eder saygılar sunarım.