Uzaktasın
Uzaklardasın şimdi, hiç olmadığın kadar uzaksın.
Tükeniyorum, ağlıyorum ama sen hep şu acıyan yanımdasın. Bilmiyorum ne zaman geçecek bu aşkın sonu? Dayanır mı sandın bu bende ki acıyı, bedenim ? Çok yanlışsın bana çok yanmışım ama uzaksın artık. Yarım kalan bir hikayenin sonunu merak etmeyişim gibisin, Koşmana gerek yok çünkü hep uzaktın, uzağımdaydın. Bir fidanı bir damla su ile büyütürken, bu limanı bir damla susuz bıraktın. Sen hep kaçmanın sonunu düşün ben hep olmayacak hayalin uzağını. Yanına gelirdim ya hiç birşey yemeden hiç bir şey içmeden, Heyecanlanırdım yerimde duramazdım... Hemen bir kaç santim yanımdaydın ama uzaktaydın yine uzaktın işte. Ben mutluluğun ne demek olduğunu bilmedim, harbi nasıl birşey ki ? Yoksa o heyecanlandığım anlarmıydı mutluluk ? Bilmiyorum. Şimdi hangi ritme uydursam kalbimi, uzaktan bir ses sen diyor bana. Baksana sen diyen ses bile sen kadar uzak bana. Uzaksın işte. Bir kaç santim bile yakınken bedenin, uzaksın şimdi bana. Kaç gün geçti ? Hafta mı yoksa, ay mı ? Sen saydın mı bensiz geçen günlerini bilmiyorum ama ben sayamadım. Ben kovamadım seni uzağımdan, kurtulmak istemedim tuzağından. Bile bile attım kendimi ölüme. Şimdi sen mutluluğa giden yolun sinyalini yakarken, ben senin uzağındayım. |