Dön artık!Yine sensiz Nefeslenirken ürperti içinde Bir kahır geçiyor içimden Sensizlik yaşadığım hasretimde Yeter dön artık Halimi yönsüzlüğe bıraktın Mefkûrem daraldı Sensiz umutlarım ayazı yaşadı Ne gece Ne de temaşa eden mah Yıldızlarda artık benden uzak Dön bir kez de sokak lambalarına bak Anlaşılır olmak Bu kadar mı benden uzak Bu kez ön yargıyı bir kez bırak Muhabbetle şefkatle bu kez olsun bak O kadar meşgalede Varsa yanlış tahammül etme Sen yeter ki gerilme vehimleşme Hoş görülü olmayı sen asla terk etme Hatırlarsın o günleri Kaç kez özür dilemiştin oysaki Sevdiğini söyleyerek umut vermiştin Sonra bir kızgınlıkla çekip yine gitmiştin Suçluyum ki sevdim Nisa diye gönlümü verdim Senin için sadakat yemini ettim Ama sen hırsından şimdi çekip gittin Olsun tutkunum sana Yeter ki dön hasrette bırakma Özlem içinde son demlerimi yaşatma Mezarımın başında sen sakın ağıtlar yakma Artık umutlarım Tükenmeye yüz tuttu Kaç bahar sensizlikte beni kuruttu Sularım çekildi sana olan sevgim kurudu Kızgınlığım çok arttı Hasretin yerini hiddet aldı Özlem sevgi dilini unutmayanla anıldı Gönlüm sensiz ne hazanlar yaşadı ağladı Mustafa CİLASUN |