Özlenen Hicran!Yaslanırdım Şöyle kendimce Anılarımın gölgesinde ki deruni bir hüzne Dinlenirdi Hicran şarkıları sessizce Özellikle ud ve tamburdan dinlediğim ahenkte Mızrabı Vuran sazendenin Yansıyan yüz hatlarından okunuyordu nedense Kalbi sayfalarımı O an bir bir açardım ve hislenirdim Anılar katresinden, yaşadığım bir başka heyecan Hüznün Mekân tuttuğu yıllara sari suskun gönlüm Yeniden filizlenirdi, ümit içinde ne muazzam bir güzellikti Artık Kaybolmaya yüz tutmuştu O ana kadar ne yaşandı hicran ziyazesiyle sinemde başka İçimi Kıpırdatan o mısraları okuyunca Aniden atıldım, eski bir zamandan bahsediyordu hatırladım Henüz yaşadığımı Hüzünlü tebessümle hatırladım, göçüp gideni ne yapmalıydım O kadar Yumuşak ve naif Bir hitabet sahibiydi ki nefesini hasreden edip, acziyette kaldım Okunuldukça Mısralar beni içine alıyordu Hiç fark etmeden kuşatıyordu, sanki sessizce ruhuma sesleniyorsu Bir hesabı Dranatik birşekilde yaşatıyordu Kişiliğiniz buharlaşıyordu, ne kadar hoyrat an varsa acıyla anılıyordu Onun Haleti ruhuyesinde Hayata yeniden bakıyordunuz,hadiseleri şehrediyorsunuz manidarca Bu kadar Etkili olabilirdi ancak bir nefes Yazılan mısralar meraka arzedilen lbir ehçeyle ne kadar enfes Etkisinden Hayli kurtulamıyorsunuz Satırlardan uzaklaştığınız an, akıp geçen zaman hatırlatıyordu Sanki Bir akarın girdabındasınız Kapıldınız şiddetine, manalaşan esinine, encamdan uzaklaşırken Farkında mıdır yazan Sinede dinmeyen bir hasreti yaşatan Gözyaşlarının yolunu açan, yılların firkatini ruhuma aşkla yaşatan Nice Gönülleri bu kadar zaman Kendine bağlar mıydı, bir sevdanın hakikatini bizzat yaşatırmıydı Elbette farkında Değilmiş gibi davranamazdı, yapamazdı Nihayetinde bir gönül sahibi olduğunu yok sayamazdı, nefesi candı Hissedilenlere karşı Bu nispette duyarsız kalamazdı, anlayandı Lakin aklagelen herşey muhakkak ki dahtın olamazdı, esrar-ı sanattı Bıraktı öylece Melaline sevdalının hiç bir umut vermedi Nihayeti bilinmeyen bir aşk zira buun için asla heveslenmedi, vadetmedi Mustafa CİLASUN |