sağır yalnızlığımda...dokunamadığım ellerin var kırıklarını topladığım düşlerde sen gözlerini düşürdükçe uykularıma hep yarına uyanıp dünü siliyorum artık bilinsin yüzün derken çıkmazlara düştüm gecelerimi ateşe verdin güneş ölü doğarken günler üşüyor bir şarkıya dokunuyor dudaklarım karanlığın sesi kırılıyor bekliyorum öyle sağır yalnızlığımda... 11/02/2008 |
karanlığın sesi kırılıyor
karanlığın sesini kıran bir şiir ve aydınlık kokan dizeler sevgileirmle yuregine sağlık