SIRLI AYNA
bir yanımız bahara çalan çocuk,
bir yanımız sonbahar hazanı. her gülüşte bir hüzün her hüzünde bir sır. sırlar aynalara yakışır derdi annem, ne ayna olabildik nede ayna da yüz. savrulmadı eteklerimiz baharlarda, hiç bir zaman sevişemedik bir şiirle çılgınca, ya kelimeler dizilmedi yada uyaklar baş kaldırdı kafiyelere, şiirlerin gölgesinde kaldık. aşk, sevgi kardeşlik diye naralar atarken, savaş çığlıkları yerine koydu tiranlar seslerimizi, üşüştüler düşlerimize, boğdular yumrularla boğazımdaki sevinçlerimizi. vakitsiz geldi kışlar ve baharlar, ölüm mesken belledi yüreklerimizi. her gidenin ardından bir ses yankılandı, sen ki dediler sen ki çeşm i cihan ama kalamam. kaynayan yavan suyu aş, yalan gülen dudakları aşk bellediler, ve öylecesine mutsuzluğa gittiler... |