SUSKUN HECELER
Bugün her yer sessiz her yer durgun
Sanki içimden bir şey koptu deniz de vurgun Moralim bozuk rengimse acayip solgun Boğazımda sözler düğümlendi dilimde heceler Etrafa bakıyorum benden başka kimse yok Bomboş yerler, caddeler, boş adam çok Bu hava tehlikelidir alışmadığın yalnızlığa bundan kork Kimler geldi kimler gitti hep yalnız geceler Yine her gün ki gibi günaydın dedim baktım Kimse yok canım sıkıldı ayağa kalktım Gelirsin diye hep kapılara baktım Sen yoktun, yoktun yine dudaklarımda heceler Tam alışmıştım hayatın mutluluğuna ki gittin Sen olmayınca dünyam yıkıldı ben bittim Yandı içim tutuştum bir anda korlaşıp tüttüm Gözlerim buğulandı anlatamam yok heceler Bırak herkes beni aptal deli sansın Bu sevda ölünceye kadar aramızda kalsın Senin aşkın zar eylesin bedenimi sarsın Son nefesimde seni sayıklasın hep heceler Kul Özcan’ım ne desem sözler içimde bitmez Seni anlatmaya metiyeler kifayet etmez Anladım ki bu aşk ölene kadar benden gitmez Belki kübra-ı Alemde kavuşur bilirsin ki niceler Abdulhamitözcan |