“Sadece biraz deliyim,
Sadece çok aşık ..”.


Kim öylesi ”Deli” olmak istemez ki,
Aynısından “Deli” olmak istemeyen var mı şu dünya da ?
O tür “Deli” olmayan bir insan, en çaresiz “Deli’dir” aslında…
O yüzen “Deli’lerin” tümü, hep duble AKILLI’dırlar dır kısaca!.....

Sadece bu kıta,
Bütün öteki kıtaların baş temsilcisi
Yani böyleyiz diyor bizlerin her biri ?...
Ben de ekliyorum gayet tabi ki,
İmza ve damga olarak en içten düşüncelerimi
Sökmüş ve sıyırmış içinin tüm aşk istimlerini !...

“Ardında kalmışım yoksun ve yitik
Umudum kesilmiş, dermanım bitik
Yokluğun canıma kömürden katık
İçimde közünle vardım sabaha…”

Umutsuz bir aşkın hüzün kabuslarıyla
Hiç uyumamak için yatağa yatınca
Olmaz ki hiç sabah hiç zaten aşık bir cana ?
Belki de kimse dayanamaz o sabahlara
Kolay geliyor,
Geldiği gibi geçer gider diyor insan acılara
Böyle uzaktan bakınca…

Bakın şiir de sabahlar başka başka marka
Yalnız acılar hep aynı marka
Güya konular dağılıp gitmiş satırların ayrılan sokaklarına
Hepsi de gafil avlanıyorlar oysa,
Nere gitseler de çıkıyor yine ordan sabahsız sabahlara !
Kırsan ne yazar kimsesizlikten yana,
Dön dolaş gel, yuvarlak dünya !!!...

Çok güzel bir şiir !
İnsan okudukça okuyor ?
Ve buram buram içi emek kokuyor !!!...



Onatça tarafından 12/19/2014 6:37:38 AM zamanında düzenlenmiştir.