Alevi Kül Eden YeminŞiirin hikayesini görmek için tıklayın O kadar çok insan gördüm ki ayrılıklardan sonra sevmeyeceğine ve artık inanmadığını söyleyen...
Eğer sevmeyeceksen o yüreğin ne işi var içinde, değil mi? Ne olur, sevmekten asla vazgeçmeyelim. Kaybetmeyiz asla bunu hiç unutmayalım. Gerekirse birilerine hesap soralım ama olmadı diye aşktan vazgeçilir mi hiç?! Aklınız alır mı bunun? O zaman biraz da kendimize yazık etmiş olmaz mıyız? Öyle bir şey olur ki bazen yalnızlığa muhtaç kalırız. Lütfen pes etmeyelim!
’İşte bir alevim ben
Yağmurun altında dahi nefes alan bir alev!’ Konuşacak ama sözler düğüm Biraz aceleci ve yorgun bir o kadar Kibrit kadar kalmış umutları Her adımda alevlenecek umudu Küllenmeyen ve yandıkça yanan alevleri Dualarının yanı başında Bir de bunlar varmış onu bırakmayan Ürkek kanatlarının altında saklanan Kibrit kutusunu almış ve Yemin etmiş bir daha sevmeyeceğine Ertesi sabah bir bakmış Yüreği kayıp! Tanrı demiş ki: Sevmeyen yüreği ne yapacaksın? İşte o zaman tamamen kül olmuş! Asırlardır yanan alev Bir yeminle, bir yeminle kül olmuş! Burcu Örekçi |
Alkışlıyorum kalemi severek okudum
Yüreğine sağlık
___________________________________Selamlar saygılar