ÇOK ACIYO HEMŞİRESabah sekiz de bastım kartımı, adım ebe ya da hemşire. Askılara asıldılar, kızarmış gözlerle ,’’anne gitme demeler’’. Başladı vizitler, ardından invaziv girişimler. Koridorun başından sonuna gidişler, gelişler… Mesai bitti. Evin kapısını açtım, çantama saklanmış,’’abla çok acıyo’’ demeler, salona koşuverdiler… Bitti mi. 07.12.2014 Havva Kılıç |
Biraz espiri harmanlıyarak
Aslında yorgun düşüncenin ihlasını zikr ederek
Güzel bir şiiri kaleme almışsınız
Tebrik ederim