Gecenin bir yarısı…

Kaburgalar ardına kilitli
Kan kırmızı bir nezarethanede
Sahte aşk hükümlüsüyken
Dosyası kabarık kalpazan kalbim
El yordamıyla bulduğum firar kapısı
Kanlı ağzıydı ejderin

Bu yüzden eridi damarlarım
Atıyorken ilk adımımı bilinmezin tarifsiz sıcağına!

::

Bitmek bilmiyor gece…
Ne olur bitmesin gece…

Boş ver!
Bilmiyorum ne söylediğimi de zaten…

Terlememe sebep
Çeşnisi akrep kuyruğu çorba mıdır?
İçtiğim

Kim bilir…

Fakat
Alnımda şaklayan kırbaç dili şarabın
Tek nedenidir
Gördüğüm halüsinasyonların

::

O zavallı güvercin
Kopartılan kanatları sebepli uçamayacağının
Bilinçsizliğinde
Yedi yıldız bir otelin çatısından
Bırakıverdiğinde özgürlüğe ruhunu
-Uç… Daha yükseğe… Daha
Nidalarıyla
Çılgınca kahkahalar atıyorduk
Ölüme taklalar atarak çakılan içgüdüye

O dev çınarı
Kesilmesinin sıradanlığı fikir birliğiyle
Uçurduğumuzdaysa dinamitleyerek havaya
Benzer nidalı kahkahalara eşlik
Lanetler yağdırıyorduk yakıcı sıcağına
Gece güneşinin

Dönek mevsimler misali
Cayıyorken bir bir verdiğimiz sözlerden
Sayıyor olurduk
Damarlarımıza zerk uyuşturucuya yoldaş
Cehennem toprakları ikonu çevresindeki
Günaha tavafı

Ve
Nihayet sonunda yine
İlk ışıklarıyla sabahın
Ve
Bilebile üstelik
Veriyorken
Tutamayacağımız o sözü parıldayan aynalara
Kim bilir kaçıncı kez
(Uzak durmaya karanlığından gecenin)
İnadına çalıyor olurdu günahkar melodimizi
Renksiz ıslıklarıyla
Ellerine geçen her fırsatta yolumuzu kesen
Alçak gölgeler…

(Yıldıray Kızıltan)