DAHA ÇOK VARsaçlarından yakaladım zamanı her bir beliğine mavi boncuk bağladım.. gelişigüzel sevdalardı hayatımı savaş alanına çeviren yendiğim de oldu naralar atarak ve her bir duyguyu talan ederken ganimet diye topladığım üç beş çapulcu duygu heybemde can çekişirken gözlerimde vahşetin izleri cirit atıyordu. yenildiğimde başım önde suçlu gibi içime dönerdim sırtımda yediğim okların izleri ne güzel sevdim ne güzel beni öylesine asılıp durdum hayatın en kirli ucuna. gözlerime yerleşen kasvete sebep aramıyorum peşin aldım parasını ne de olsa sözleşmesiz en az bir yıl kalacak orda sadece tek istediğim fazla gürültü yapmaması dayanamıyorum artık sese en ufacık gürültü zıvanadan çıkarıyor beni. nice kiracılar geldi geçti han kapısı değildim elbet her yağmurdan ıslananı alıp barındırayım ama gönül kuşu konuverince henüz taze bir filize adres sormak gelmezdi aklına isimsiz mektuplar döşenirdi şiir aralarına o gideceği adresi bilirdi nasılsa. şimdi göğsümde karıncalanan şiddetli sancı hıçkırığa dönüşürken boğazımda pişmanlığı içeri sokmama telaşı sarmış benliğimi hep haklı olmak var ya sırf onun için değil mi tüm çabam biraz bıraksam kendimi belki de ’’haksızım evet’’ diyecek kadar geçeceğim kendimden sırf bu yüzden tuttukça tutuyorum haklılık orucumu sıkı sıkıya iftara daha çok var zannımca. Ayvazım DENİZ |