ÜZÜLSEM DE ÇARESİ YOKNe sanıyorsun beni taştan yapılmadım ki Üzülüyorum elbet bütün olan bitene Ayrılık rüzgarına boşa kapılmadım ki Ne denir bilmiyorum kolay kalpten yitene Gerçekten isteseydin o rüzgar durulurdu Vuslatın en güzeli bu kalbe kurulurdu. İçime ata ata derde düştü yüreğim Kurudukça kurudu hayallerim dilimde Acı karıştı birden onla pişti yüreğim Artık ne kaldı söyle aşkımızdan elimde Bir kaç anı dışında silinip gitti hemen En çok da ağır gelen yüzüme bitti demen. Madem bitirdin kalpde benle olan her şeyi Neden geri geldin ki unutmadım diyerek Neyi ispat ettin sen söyle bana sen neyi Benden sonra etrafta onca haltı yiyerek Şimdi acımasızca suçlayıp durma beni Zannetme affederim gönle zulüm edeni. Ben sana ilenmedim bir kez de bana inan Kapımı hemen açtım gidiyorum deyince Gücüme giden bil ki söylenen onca yalan Yalnız ona kırıldım başkasından duyunca Yoksa insan sevince bazen erkenden bıkar Kendine iyi bak der işin içinden çıkar. Şimdi küskün gözlerle gözlerimi tararken Neden eski sevdayı arar durursun bilmem Ayrılığın üstüne pişmanlığı sararken Kirlenen bu geçmişi ne yaparsan yap silmem Gelecek pırıl pırıl parlıyor penceremde İhanet tatlı olsa pişirmem tenceremde. Ayvazım DENİZ |
yüreğine sağlık kalem dostu......