İŞTEinsan bu kadar mı meraklı olur hasreti kucaklamaya bu kadar mı kaçar sıcak bir elin elinden bir kurşunla son bulacak hayatı eziyete gömer sınırsızca. demir parmaklıkların ardından hayatın ışıklarını seyreden bir mahkum misali arada kafamı uzatıp gözlerimi gökyüzünün maviliklerine hibe ederim kırmızıya bu kadar aşıkken maviye duyulan özlem kahreder beni. halbuki çırılçıplak ruhumu gizlemek için rengarenk giyinmişimdir hayatı hep. yeni emekleyen bir çocuğun ilk ayağa kalktığında duyduğu o müthiş ’’bende buradayım’’ çığlığı ciğerlerimi yaksa da susmanın derin karın ağrısı hep midemi bulandırır. gözleri açık giden neleri gömerim geçmişime ahh neleri. bazen kulağımı tırmalasa da ’’neden’’ soruları bir tatlı gülüş kondururum alınlarına soğuk duş etkisi yapsa da karşıdan bakana işte derim ...İşte... Nedensizdir hep dönüşlerim kendime. Ayvazım DENİZ |
soğuk duş etkisi yapsa da karşıdan bakana
işte derim ...İşte...
Nedensizdir hep dönüşlerim kendime.
Tebrikler usta kaleme.