Bu aralara seni daha iyi anlıyorum
Hüznünü ta yüreğimin içinde hissediyorum
Kederinden sessizliğe büründüğünü biliyorum
Biliyorum yine de pişman olmadığını

Nasıl mahlûklara can vermişsin sen
Mayasına sevgiyi kararken
Yanı başında beklermiş iblis
Katmak için kendince tuzunu biberini

Abdal sanırmış kendini aslı aptal olan
Senin adınla başlarken her güne
Yüreğinde saray inşa etmiş iblis
Sevgi tomurcuğu olup kırarken kalpleri

Hani yazarmış ya üç beş dize
Garibim okuduğu birkaç kitapla
Oluvermiş ordinaryüs profesör
İman ve ilim sahibiyim diye dolanırmış dal kavuk

Ama hata bende
Kızamıyorum sana ve senin gibilere
At gözlüğünüzle kısıtlarken siz
Dilinizden düşürmediğiniz Allah bu kadarını vermiş

Hani seni anlamak için
Dedin ya ilim irfan sahibi olmak gerek
Biraz kitap oku öyle gel
Ah be gafil aldanma saçımın rengine aldanma

Sen Allahlın vekili diye kandıranları okumaya çalışırken
Ben kütüphaneler devirdim zihin odama
Kanma sayfana gelip ne yazdığını anlamadan güzel diyene
Değer ver okuma zahmetinde bulunup irdeleyene