Sürgün hatıralar
Kırık dökük hatıralar arasında
sensizliği sürgüne göndermek istediğim andı terkedilmiş ıssız hanlar yüzündeki çizgiler ve düşlerin dağınık yankılanmalarını toparlayacak vakit yoktu elimde derin kader çizgileri deniz ve ufukta güneşin kesiştiği sonsuzluk çizgisi geceler tanık değil limanlar.denizfenerleri bilir gün doğarken bir tomurcuk patlar bir sözcük seni anlatır güne veda ederken son kuşlar semada kanat çırpar yavru kuş yuvasına döner mi bilemem bekleyiş ve vuslat arasında sessiz kalsam ışıkları sönmüş şehirde anlatılmamış sözler kalır geriye küf tutmuş anıları aralasam sayfalara henüz bitmemiş şiirin dizeleri dargın bana küf tutmuşhatıralar durmadan ağlar uçup giden zamana |