Kendi mecrasında nehirler yolunu bulur
bir nehir boyu fundalık
kuşların sesleri akan suya eşlik ederken sevdanın gizemi yüreğimde taze bir hüzün maziden yol çizmişler nehirler, kendi mecrasında yol alırken acelesi var vuslata bütün nehirler akar bazen karanlıkta ay ışığı bazen yıldızların şavkı vurur nehirlere ısısız ovaların tek sesi suyunun çoşkusu bozar sessizliği düz ovada sakin tepelerden inerken delişmen sevdalı yüreğimizde bir avuç su kıyısında fundalık altında gölgelik kaybolmak nehirlerin izinde el ele |