Avuçlarımızda kalırdı zaman
Suyun biteviye akışında
tutunurdu zaman ölümsüz sanırdık kızılı erken düşen mevsimlerde hiç eksilmeyen suyun avuçlarımızda kalırdı zaman bu uzun yolculukta hisset suyun aşk ile akışını rotası uzun yıllar önce çizilmiş aşina yollarda köprüler kurulmuş geçit vermez akışlarında sesini hisset bazen kıyısında söğüt ağacı dallarında kuşlar kime söyler kime hasret mevsimlerin acelesi var zamanla yarış içinde ardına bakmadan gider bir hatıra bile bırakmadan |