ÇABUCAKNe varsa dünyamdan savurdu gitti Beni yüreğinden attı çabucak Seyir defterimi günaha sattı Hasret günü geldi, çattı çabucak Gönlüne çok geldi vuslatsız sevda Kimse yok gözümde bilirdi O’ da Kör zindan kesildi şuncacık oda Acısı canıma battı çabucak Rüyaların özü şerde son buldu Muradım zalimin yolunda kaldı Sanki kara bir el kalbimi çaldı Kimseler görmeden yuttu çabucak Riyakar değildim sormadım sebep Kanayan yarama derman bildim hep Şimdi her yan gece, her dileğim şeb Düşleri kabusa sattı çabucak Alnımdan vursaydı kabulüm derdim Karşılık ummadan gönlümü verdim Şimdi tek ortağım çığ gibi derdim Ölüm dileğimdi, tuttu çabucak Ruhumda tünedi kasavet kuşu Gözümden içirdim zehrolan yaşı Kıskandım yosunla sarılmış taşı Soluma kem, fesat yattı çabucak Belkide bir hiçtim aşk kafesinde En nazlı haldeydim her nefesinde Can teslim ederdim titrek sesinde Özüme bin sitem kattı çabucak Kıyamete döndü gelen her sabah Etmedim ardından ne sitem, ne ah O olsun yakacak en çetin günah Tatlı bir masaldı, bitti çabucak Gülşah Gayret Tekirdağ _ |
ince kalemniz susmasın