Eteklerimde sarı hüzün ,sarı sonbahar
Hüzün kokuyordu köşe bucak
Sararmış yaprakları ağaçların Toprağı didiklemekte olan güvercinler Ve hüzün sarmıştı Soyunmuş ağaçların bedenlerini Koyu bir hüzündü bizi/beni çevreleyen ’Hüznün rengi var mıdır ,ya kokusu?’ Diye geçirdim içimden Çevremde ki bitmek üzere olan Sonbahar manzarasını izlerken Ve düşledim seni yeniden Gelecek mi diye sorup durdum defalarca kendime Sonra gökyüzünün buğulu mavisi altında Oturup sarı yaprakların ortasına Geldiğini kurguladım zihnimde Hüzün kokuyordu her yer,her şey Sen Ben Dağ Taş Ve Kâh kurumuş Kâh sararmış Ağaçtan kopup düşen Sarı, kırmızı hüzünlü yapraklar ve sen sen sonbahar kokuyordun yeşil düş ’lü şair/gülsüm öztomurcuk 30 kasım 2014/22.30 manavgat |