siz düşünüp bulur musunuz adını
Önce renklere bürünüyor
Tüm ağaçlar Sanki doga farklı elbiseler giyip Bir festivale hazırlanıyor O cümbüşü içimizde hissediyor Bazen koyu siyah bir hüzün Dağlıyor içimizi Bazen aşk Bazen ayrılık türküsü Çağırıyor benligimizi Sonra bütün renkler soluyor Kuruyup dökülüyor Ağaçların yaprakları Adeta soyunuyor doğa Sanki artık her sey Gerçek kimliğiyle Çıkıyor ortaya Çıplaklık da güzeldir bazen Gerçek yüzünle çıkarsın Saf tarafınla Diye usulca fısıldıyor Kulagımıza yaprakların Hışırtısı arasında bir ses Festival diyorum Bir ad koysak mı Ben bulamadım Siz düşünüp bulur musunuz? Gülsüm öztomurcuk/yesil düş`lü şair 25 kasım2015/ manavgat |