adında ki manadır artık adım
güneş benim göğüme
ay senin gecene misafir olmaya geldiğinde yarını maziden devşiren takvimin son macerasına gelmiş oluruz aşklaştıkça kanayan günlerin sargı tutmayan yarasında ki ölümle, umut yanılması sabredenlerin göç mevsimi şehrin tazeliğinde bu vesile ile sessizce başlar martıların vapur sesine karışan çığlığında eminim ki adımlarımda işitilmez kimsesizliğimi kimseler görmeden duymadan adının manası kaçak gibi yaşarım artık soluğumu darp eden hayallerinin yokluğuna, varlığımı yazarak fikir ölçeği sade mutluluk olan bir hayata duygu dizginlerimi hediye ederek yaşarım lakin hissedeceğim ve düşeneceğim tek bir acı vardır tevellüt’ü ayrılık olan şiirin ölümü de bugündür ve masanın sol cebinde benim yerime onu doğuranı sukuta izdivaç ederek bekleyişe devam edecektir |