Aklımın Oynaşı
Efsunlu bir ışıksın sen.
El pençe güneşe bile, Yüreğinin önünde diz çöktüren. Sen, Sabahtan önce gelen aydınlığım, Düşünürken kendimden geçtiğim, Baygınlığımsın. Sen, Elimin şakağıma vardığı zamanlarım. Keseri çiviye değil de, Parmağıma vurduğum yanlarımsın. Sen, Elim işte iken, Aklımın oynaştığısın. Kah deniz kenarında el ele, Kah iki şamdanlı bir masada, Gönül gönüle olduğumsun. Bazen, En yorgun anlarımda aradığım sükut Hayallerine boylu boyunca uzandığım, Lütufsun... _______________Murat BULUT |