GÜL LEYLİ
aktın yine ; bu puslu gurbetin akşamında
sen leyli leyli oturdum bûğûlanmış penceremin kenarına bir sıgara sardım dumanımda tütsen hiç bitmesen sen kâlbimde dudağımdaki her nefeste sen leyli leyli dumanında gurbet gözlerimde sen varsın kipriğimin her tanesi adını terenümler sana şiirler yazdım tabakamdaki tütünle dost o ince yapraklara yüreğimden sen olup döküldü sana inciler al leyli leyli gel nefesinle buhar olayım bu kalbim senin leyli sarmaşık güllü perdeler kapandı bir bir gel leyli leyli bir ıssızlık kasvet sardı dört duvarı sor leyli hasretinden bu yüreğim yandı şimdi kül leyli gel de gör halimi sen leyli leyli gel artık gel eeeyyyyy ! sevdiğim sisler dağılınca yağmurlar durulunca gel leyli leyli camlar buğulandı sana yollar çiziyorum gel gözlerimde bin dûâ sana tomurcuk oldu şimdi gül leyli leyli içimdeki yanlızlık beni vurmadan geeeell.. gel saçlarına kesku soru zer takayım gül leyli leyli banyan gibi kök saldın yüreğime artık mecnûnum hû leyli leyli .. nûrcîhân |