Arzu...
Şu âlem-i fanide; ben de ki var olaydım!
Ne düşeydim zillete, ne bahtiyar olaydım! Dün-ü gün gam içinde; çekmeyeydim bu ahı, Her dem çocuklar gibi; ah ümitvar olaydım! El çekeydim dünyadan; ne devlet ne de servet; Bir aşk, bir sevgi, bir o, yâre hemkâr olaydım! Söz üstüne söz katıp erenlerin bezminde; Dostlarıma gerçek dost, düşmana hâr olaydım! Müstebitler dem sürer, bu fani cihan içre; El atıp mazlumlara; zulme hisar olaydım! Fırat, ey kanlı Fırat! Bir kûze suyun ile Sahra-ı Kerbelâ’da Hüseyn’e yâr olaydım! Ellerimde zincirler, yalın ayak, baş açık; Şam-ı gariban ile ah ile zar olaydım! Esir-i şiirinem, ey Nesimî, Fuzûlî, Tebriz’den doğan güneş; kâş Şehriyâr olaydım! Cahit Kılıç İstanbul, 30 Kasım 2014 |
Kutluyorum usta kalemini
Yüreğine sağlık
___________________________________Selamlar