Korkmak
Uyanıp sabahı öpmek üzere
Helalleştik Yıldızsız soguk Ve ıslak bir akşamdı Ardımızda ferman ferman Ölüm kusuyordu kuşlar Düşmüşler peşimize Ellerinde agır agır mavzerler Ve Korkmak cinnetli bir hal Korkmak köle pazarı insanın Ve kaçmakta kendinden Kacmakta fena bir orospuluk Yeşilin sarhosuydu bıyıksız Uzunca boyuyla Terk ederken gözlerimi Ay gibi yıkılıyordu Ardı sıra gecenin Bense Tek tek sayıyorum Tek tek İşte ellerim Takıldı bir tanesine Dikmişim bu kahpe felegin carkına Hiç görmeyeceğim Büyümeyecek sabahları Şimdi bu karanlık ormanda Ne ay ne yıldız Kaçıp giden iki orospu Ve ben Yapayalnızız |