Alıştım

Bugun sensiz geçen ikinci sabah
Eskiyor amansız rüzgarlar
Bir hayli alıştım sensiz pencereme

Sorma
Bülbül gene iğde dalında baharı müjdeliyor
Dinliyorum zamanı
İçimde tükenip giden nefesler gibi
Ucusuyor
Kayboluyor ümitli gözler

Sıradan bir sabah gibi
Yağıyor guneş
Gökyüzü açık
Telaşsız bütün yüzler
Endişeye mahal vermemek için mi
Tutuklandı sözler

Aklımdan kosarak gittiginden beri
Malum davaya bakıyorum
Hani 40 ında ölen benim gibi
Ah benim güzel milenam
Oysa walzt ler esliğinde
Döndürecektim penceremi
Fransız filmlerinde
Dudaklarından öpecektim
Geç saatlere kadar ellerinden tutup
Yolları uzatacak
Son trenide kacırmanı
Bekleyecektim

Seninle geçmeyen zaman
Büyüyor işte
Yinede alıştım
ALIŞTIM SENSİZ PENCEREME
.
.
kutlarım duygular ancak bu kadar güzel dile gelebilirdi.
her mısrada dile gelen duygular haykırıyor
fersah fersah yükseliyor .
nasıl diyebilirim ki burası şöyle böyle olmuş.
bu yürekten gelen dizeleri
kelimelerim havada kalacak biliyorum .
kalbimden sesleniyorum bu yorumda içim titreyerek .

beni bu kadar derin etkileyen şiiri ve şairi kutlarım .
yüreğinize sağlık kaleminiz durmasın.. sevgiler selamlar

insanlar vardır sayfalar dolusu yazar
hiç birşey anlatamaz
insanlar vardır bir satıra dünyayı sığdırır.
Mükemmel,ancak bu kadar güzel ,
bu kadar sıcak ,
bu kadar içten kelimelerle anlatılabilir.
kardeşim.şiirini alkişliyorum.ktluyorum