KATARSİS
Çocukluğuma indim bugün
Çamurunda yoğrulduğum sokakları, El ele koşuşturmaları gördüm Dedemle camiiye yürüdüm yine Arka saftaki oyunlarımıza güldüm Zamanın kumarına kaybetmediğim, Kimse kaldı mı diye düşündüm Yoktu.. Sahi ne kalmıştı o günlerden geriye? Fotoğraflar ve topraklar.. Babaannemin öğrettiği dualar kadar, Var mıdır başucunda ağlamışlığım? Sanmıyorum.. Acaba şimdi görse o sarı çocuk kadar sever mi? Sanmıyorum.. Ölüm müydü onları bu kadar uzaklaştıran? Yoksa ben büyürken anılar küçülmüş müydü? Belki o vefalı çocuk da onlarla toprağa dönmüştü Bilmiyorum.. Lütfi Karabıyık |