LEYLA İLE MECNUN
Şimdi bir güvercin
Oturmuş denizin ortasına Bakınıyor yabancıymışçasına. Zannediyor ki narin kanatlarının Sessizliğinden bu mavi durgunluk. Oysa ki denizin duruluğunun İzin vermesinden bu sonsuzluk. Bir kuğu göğe yükseltip başını Görevini yerine getirirken bir bülbül Aşkı anlatmak kolay. Aklına bir çılgınlık gelmemiş kişi Hiç bilebilir mi bu zor işi Ne bitmez ödevimiz varmış Bitiremedik 8 milyar kişi. Bir gün adı İpek bir kadın Aklına bir şey gelmiş O dedi ’’gün doğarken’’ Ben duyuyorum ’’horoz öterken’’ Bir kadınla erkek arasındaki fark Hepimizin bildiği tek oyun Yaşandı ve bitti. Leyla ile Mecnun. |