Annemin En büyük duasıydı İki dünya arasına sıkıştırdığı rahmet istemi Ki; Annem Hiç İnanmazdı Aslında Tanrının rahmetini Kapitalizmin ellerine Bıraktığına
Oysa Bizim Bir yanımız karanlık Çokça da yoksunluktu Işığı görmezdi Öteki tarafımız Öteki tarafımız zaten yoktu
Annem yine de Şükredip gülerdi olmayan şeylere Ben ise hep görürdüm Gülerken gözlerinde saklamaya çalıştığı acılarını
Sonra Kendimce küserdim yaşama Annem öperdi küskün gözlerimi Şefkat dilinde barışırdım yine yaşamla
Ve Ben Çocukluğumda annemden öğrendim Yoksunlukların ağırlığında gülüp Acıyı kendinde saklamayı Küskün gözlerde O yüzden Senin Küskün gözlerinde gülen acını da sevdim…
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Acıyı sevmek// şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Acıyı sevmek// şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.