ŞÖLEN
Fısıltıyla; sözler geçti geceden önce…
Soyunarak çıplaklarıyla serildiler panayır yerine Dudaklarında akşamdan kalma şarap nahoşluğu Şerefine amin düetleri yükseldi mabetten Rüzgarların iştahlı nefeslerini üflediler salıncaklara Ayakkabılarını öpen çamur yüzlü çocuklara gülüştüler. Fırtına öncesiydi; kuşlar uçuştu göğün hasta göğsünden Siyahtı kanatları, gözleri kapalı yağmura tutuldular Sonsuzluğun içinde titreyen kanlarıyla üşüdüler cennetin anahtarını al/tın kafeslere bırakıp insansız şehirlerden matemleriyle geçtiler kırık yamalı kadınlara iç geçirerek ağladılar Vicdanların içinde duvara çizilen güneşti özgürlük Işıkların karanlıkları boğduğu bağbozumu zamanıydı umut güvercinlerinin ayaklarında eski zamanlardan kalma kızıllık mahzenlerde ezildikçe koyulaşan suskunlukları seviyordun Dionysos ahhhhh ağızlarda kurban şehvetinde kekre bir tat Ve damakları büyülendi Bach’ın çift keman konçertosu ve seçilmişlerin şöleninde kuzey ışıklarında "ruhların dansına” daldılar Ve düşlerinden bir daha uyanamadılar….. |
ve seçilmişlerin şöleninde kuzey ışıklarında
"ruhların dansına” daldılar
Ve düşlerinden bir daha uyanamadılar…..
çok hoş bir şiir.kutladım emeğinizi.