SONBAHAREn uslanmaz ağlamalarımla Sonbaharın sarhoş edici sarışınlığında yollarına dökülsem süpürmeden rüzgarın melodisi gönlümü kapını açtığında çınar yaprağı olsam en büyülü korkularımla yedi verenler diyarından uyansam güneşin / ahirim çarpmadan ruhumu çimlerin kokusuyla kendimden geçsem sensiz nefesimle vazgeçsem ömrümün demlerinden hayat suyunu üflesen efkarıma /canıma göz açıp kapayınca kadar geçse de zaman bir varmış bir yokmuş sevdamız solmadan kaf diyarında masallarda büyüsün yağmur düştükçe toprağa kokusu aşk, adı Sonbahar olsun … |