Ne kadar ikaz etseAnnesi... Çocuğuna Adeta adanmıştı Eğitmekten ziyade içinde sancı vardı Kim bilir bilinçaltında ki ukdeleri nasıl bir girdaptı Hasret kaldıkları, ah u zar ettikleri her arzuyu çocuğunda yaşıyordu Çocuk istemese de annesi kendi zehabına kapılarak onu ikna ediyordu Çocuğu bir türlü kendi haline bırakmak istemiyordu, onunla heveslerini gideriyordu Çocuk ne kadar büyüse de, her zaman öyle kalması isteniyordu, sanki önemseniyordu Çocuğuna adanmış olan anne, eşini ve efradını ihmal ediyor, büyük işler başardığına kanaat getiriyordu Çocuğun babası, ne kadar ikaz etse ve sabırla sükût ederek vaktini beklese, bu hal günbegün artarak devam ediyordu Duygusallık ve zafiyetler aklın, bilgi ve görgünün, iradenin önüne geçerek her şeyi viran ediyor ve fakat anne bunu anlamıyordu... Mustafa Cilasun |