çıldırtıcı bir yanlızlık bu,,,
Açamadığım kapılar var
Kalbimin odalarında Yanlızım dedi hücrelerim Ìsyan çıktı Çıldırtıcı bir yanlızlık bu Ruhumu zincirlere vuruyorum Ruhum tutsak şimdi Ìçime kadar iniyorum En dibe, en derine Gecelerin renksiz düşlerine kadar Sessizce, gizlice Dışımda bir ben Ìçimde bir sen Yine kendimde Ìçimde kayboluyorum Arada mesafeler var Çınlayan sesler var kulaklarımda Alamaz ki bu azgın dalgalar benliğimi Acıtamaz canımı daha Kaç zaman sonra Duyuyorum artık Hissediyorum Hem en sessiz Hem en karanlık zamanda Görüyorum Önce gölge oluyorum kendime Kendimi karşıma alıp konuşuyorum Ìcime ışık sızdırıyorum Bu kadar ıslaklık yeter iç hücrelerime Yeter.... Sonra Yerimden kalkıp Ìçeriye girmeye karar veriyorum Tüm odalarını geziyorum kalbimin Satır başlıklarında Alıntı cümleler kurmak yerine Kendi cümlelerimi kuruyorum mesala Eksiklerimi gizliyorum Tam olduğumun inancındayım Aynaya baķıyorum Ne eksik, ne fazlayım Etrafıma bakıyorum Ben diye Bir başka ben varmı diye Yok.... Dönüp bir daha bakıyorum Geçmişime, geleceğime Şu an yaşadığım önemli belki de Gönüllü çektirdìğim Yanlızlıklar var ruhuma Öyleyse Yüreğjmin kapılarını açıyorum herkese Ìyice ezberledim adımlarımı Ìşte gidiyorum... Keskin hatları çiziyorum sensizliğe Sevay |