AFRAZE-4
Orhun kıyısında bir yaşlı söğüt
Sanki yakıyordu geçmişe ağıt Dağıt deli gönül efkarı dağıt Söğüdün dalında bülbül ötüyor Afraze gözümde nasıl tütüyor Kulağıma Tengri dağdan ses gelir Zirvenin karları, erir su olur Ötüken toprağı, bereket bulur Bu yürek bir görsen, nasıl atıyor Afraze gözümde nasıl tütüyor Orhun böyle sessiz Baykal’a akar Selenge nehrini koluna takar Afraze yoluma, nasıl da bakar Çangay dağlarında güneş batıyor Afraze gözümde nasıl tütüyor Isık gölden Altaylara at sürdüm Ötüken başkentim, buralar yurdum Kopumuzumu çaldım, söylenip durdum Dokunsan ağlarım, hasret yetiyor Afraze gözümde, nasıl tütüyor Beluçe’den indim, atım yorgundur Deli gönül, bir güzele, vurgundur Günler boyu, göz uykuya, sürgündür Ötüken göründü, hasret bitiyor Afraze gözümde, nasıl tütüyor Kuçerla ovası, bitmek bilmiyor Katun nehri ise, merhem olmuyor Altındağı, gölgesini, salmıyor Özlem dikenleri, kalbe batıyor Afraze gözümde, nasıl tütüyor Lüzumsuz diyor ki, özümü buldum İdil’den, Orhun’a, umutla geldim Kızıl elma ile huzurla doldum Gönülde,Turan’a, hasret yatıyor Afraze gözümde, nasıl tütüyor Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |