.....vurdu be usta
Hilâl ebruları gerilmiş yaydı
Muhabbet okuyla vurdu be usta Küllenen sîneme ateşler yaydı Gelip sol yanımda durdu be usta Kaç vefâsız simâ ömrümü çaldı Ümidim yollarda asılı kaldı Kuruyan fincanda çıkmayan faldı Gururum sevgiye surdu be usta Sanki döşüm bakır kalbim demirdi Keşkeler eyvâhlar canı kemirdi Dost elinden gelen kutlu emirdi Bir ışık hüzmesi ,nurdu be usta Sükûta râm olup saklıyken çağrım Merhemsiz ilâcsız kesildi ağrım Susuz sahrâlara benzeyen bağrım Şah-ı gülistanın yurdu be usta Leylâsı olmayan gönüller kıraç Bin canım olsaydı verirdim haraç Son anda bindiğim sevdai araç Hakîkat şehrine turdu be usta Benlik urbasını eynimden soydu Günahiyi mecnun yerine koydu Gayrı benim için düğündü toydu Zamanı vuslata kurdu be usta -----------Zamanı vuslata kurdu be usta. Günâhi Ahmet İslamoğlu |
Aynalarda kalan bu izler
Ah bu vefasız -is-ler
Yükünü atamadı gitti..
..
Siiriniz çok hoş ve naif ..
degil mi üstâdım..
Sevgide gurur olmaz ki..