suya kaptırdık gönlümüzü bir superi ardındangünahın koynunda mitoz bölündü her bir hücremiz ergen sinelerde çiftleşen ateşli birleşmişlerin eseriyiz. istemedik böylece sıyrılmayı daracık rahminden annelerin. bir yılanın bedeni gibi kıvrak zihinlerimiz... isteksizliğimizi yendik önce ve ardından savunma gereksinimlerini bakireliklerimizin. ardından her şey akıp sürükledi peşinsıra düşlerimizi kaybettik ve umutlarımızı kaptırdık azgın akıntıya. lavralar bıraktık üzerinde kendimizden emareler taşıyan bohem sevdalarla kandırdık önce kendimizi oysa herşeyin farkındayız sanıyorduk becerdiğimizi her önümüze geleni ve zihinlerini arındırıyorduk kutsal meryem timsali bakireliklerinden yeryüzünün kaybettik! kazandıkça kaybettik. savaşlarda yorgun düşen komutan gibi seyirdi gözlerimiz kayıbımızı kabullenemdik, kazançların sinmediği midelerimizde içimize sevdalar ektik doğal yollardan tanıştığımız yaşamda suni solunumlar yaptı her an adına aşk dedik kimi zaman bir cenin kadar çaresiz kaldık karşısında kimi zaman superi koyduk adını doğduk! yaşıyoruz tüm iğrençliğimizle sevdik delice leyla kıskandı mecnun bile adına aşk dedik gittik vefasız bir yare açtık kilitlerle koruduğumuz kalbimizi superiler sevdik ya da tüm bu yazgının tam tersi... kayra zoran |
şiirini zevkle okudum.
akıcı bir şiirdi
saygılarımla..