yazamadım
yazamadım
nasılda hoş bir ses durgunluğumu dinlerim nihavent makamında. bir çokları gibi hasret yanıkları canımı acıtırken uzanırım yar’im kaleme ve yarine bu hoş seda ile duygular didişirken niyetimle belkide son defa sana şiir yazmak istedim. belkide ilk defa kalemim sustu. duygular dizelere mi müptela ya da çürümüş düşüncelerim mi yasaklı içimdeki çağlayanın, yüzüme vurduğu damlacıkların nasıl yüzümü kızarttığını yazamadım, utandım ! yüreğimde esen rüzgarın, ayışığını alıp kalbime çarpması çıkan yakamozları anlatıcaktım şiirimde olmadı kalemim sustu. derin bakışlarını.. dipsiz kuyudaki karanlığı gösteren bakışları yeri gelince cennette dolaştıran, orta yerinde mahrum kaldığım o bakışlarını yazamadım. daha bir müstehcen düşüncelerim depreşir ayıplarım benliğimi. sırf çabasız olmasın diye şiir üstüne şiirler okudum kapılarını çaldım her şiirin gerçek duygularım bambaşka benzemedi.... aklım durdu, ben sustum, kalemim sustu. sana şiir yazamadan gün bitti |
Alkışlıyorum usta kalemi
Yüreğine sağlık üstat kalemin susmasın
______________________________________________Selamlar