HAYATA DAİR
Hayata dair.
Şehrin karanlık sokaklarını sorma bana Sorma bana karanlık kaldırımlarda yatanı Sorma kaderi karanlık olanı Karanlık sokakta, karanlık kaldırımda geziyor şimdi Bir masal gibi başlayan ömrün Önceleri; gülde tomurcuk, kırda çiçek Doğada rahmet Yıllar tozlu yollardan geçti geçecek Umut dolu hayallerin dağlar kadar Bir okadar cesaretin var Gülücükler saçarsın etrafına Hayal ekip hüsran kaldırma zamanı şimdi Bitmez tükenmez sandığın günler Gençlik ile beraber geçiyor şimdi Yılların bıraktığı alnındaki çizgi Aynalarda ayan beyan duruyor şimdi. Kırılan günün ertesindeyim Kiprikte nem gözlerde buğu Hazana rastlar senli hayallerim Yüregimde acılar kördüğüm şimdi. Hiç ayak izi yok mazinin kaldırımlarında Dibe vurmuş acı gerçek Sahipsiz geçiyor karanlık geceler Dem vurup içiyorum senli hayalleri şimdi Koskoca bir ömür limanı gönlüm Sevdalar devasa gemilerle taşınmakta Maddeye eşitlemiş ağyarını Suda eriyen hayaller görüyorum şimdi Neden sevmez insanlar birbirini Nefret etmek bunun kaderinde mi O veya bu, sudan sebeplerler İnsan hiç incitilirmi ? Bizi seyreden bilir işini Rahmet gökten ırmak olup indi Kiminin elinde billur dolu ibrik Kimi avuçlarını hüdaya açıyor şimdi Dualar sert, dualar keskin Amin diyen dillere bereket versin Umutsuz kalıpta yalvaran ins’in Mevlam hidayeti, isteyene versin Yumuşak başını vurunca sert yere Aman diyenin varmı dön de bak birkere Çift yola kesilmiş mazide biletin Biri cennete gider, biri cehenneme Son yakarışlar fayda vermez Dünya toz olunca Dağlarda yürüyecek işin sonunda İnsan istesede, istemesede Sur’un sesini yaşayacak ruhunda. Oguz99 |