İlk AdımYürümenin başlangıcı ilk adımdır. Sahi nasıldı o ilk adım, hatırlayanınız var mı ? Sanmam, Fütürsuzca, hesapsızca, atılan bir adım Etrafındakilerin sevincini görmelisin Yere göge sıgdıramazlar seni Ama sen farkında değilsin Sonu nereye varır Allah bilir. Sonun başlangıcına atılan ilk adım. Onca sevinmek bunun için Bazen gündüz bazen gece geçer günler. Çoğunlukla yaşadıkların gri dir Anlam veremediklerin işin cabası İlgi alaka yüksek, hep öperler yanaklarını Sen neyi ne zaman öpeceğini düşünmeden Besin ambarı olarak gördüğün Annen ve sütü Ne aranıp bulunmaz bir nimet, oda Allah vergisi. Derken netleşmeye başlar yaşadıkların Rengarenk bir dünyada çocuksu yılların İleriki yıllarda bazen anımsayacagın Ama şimdi önemsemediğin o güzelim günlerin Mevsimler gibi oda terkeder seni Başkaca terkedenler gibi Terkettiğinde olur zaman zaman Yaşamak için emdiğin sütü terkettiğin gibi. Hayati önem taşısada dönüp bakmazsın ardına Öbek öbek, yığın yığın anıların Gülüşlerin gözyaşların Hepsi iç dünyanda saklı Gün gelir ömrünü bohça yapıp sırtına vurduğunda Meçhule atarsın adımı hesapsızca Ummadığın bir zamanda, yüzünü hafif hafif serinleten rüzgarla Hayatla tanışırsın ikindinden sonra, akşama çeyrek kala Tadı başka gelir yaşamın, çiçeği başka açar güllerin İnsanları başka görürsün heyula Başka söylersin türküyü Bir başka dinlersin müzikteki ezgiyi Geçici olduğunu bilmeden yüregini ısıtırsın Tatmadığın duygularla, karşılaşmadığın huylarla Yaşadığını anlarsın Hayatı hissedersin damarlarında Akmak istersin su gibi, çoşmak istersin ırmak gibi Nasıl anlatırım bu duyguları bilmem ki ? Sonu ne şarkıya benzer ne de güle Acı gerçekler şamar gibi iner yüzüne Ah çekersin derinden Anlarsın; Yürümenin başlangıcı, adım olsada, Ölümün doğumla başladığını. Her doğan sonsuzluğa atar ilk adımını. Oguz99 |