Olumlamak için hece taşını,
Mihenginden ayar ala gelmişiz;
Söz okunun yayı kırdığı demde,
Kemanı kalemle çala gelmişiz...


İlham süpürerek elentimizden,
Derya deyiş umduk çisentimizden,
Galiba, özdenlik özentimizden
Anlam derununa dala gelmişiz...


Savurup tekmeyi parsa tefine,
Kördüğüm atmışız ikbal ipine;
Öykünene miras gizli define,
Ülfet çömleğine dola gelmişiz...


Od’a ram ederek ene putunu,
Odun ise od’un saydık o dûnu,
Asalak düş bilip ökse otunu,
Bela sapağından yola gelmişiz...


Tefekkür eyleyip inceden ince,
Belledik her oluş yerli yerince;
Hüsran çiçekleri yemiş verince
Güz elmasına renk ola gelmişiz...


İç göz, hatamızı görsün diyerek,
İlliyet izini sürsün diyerek,
Kemter nefsi azdık sıra döğerek,
Suçu kendimizde bula gelmişiz...


Dünyalık eserin banisi fani,
Derdest, bu koşma da bitimli yani;
Varımız emanet, gönlümüz gani,
Keçemizi suya sala gelmişiz...


Töreyi gözetip bütün işlerde,
Yokuşa tırmandık hep inişlerde;
Erenler, " ölmeden öl " demişler de,
Özümüze salât kıla gelmişiz...


Vatan, millet, bayrak, mübarek ezan,
Tek önceliğimiz, sanmayın ki zan,
Öbür tarafta da Türkçedir mizan,
Şol sebep ölçüyle dile gelmişiz...


Vahiy muhatabı em arı’sından,
Bilgece pay kaptık en arısından;
İmge devşirerek gün sarısından
Edeb kovanında bala gelmişiz...