Öl diyememGözlerimden gözlerini Al diyemem alıyorsun Ruhumdaki izlerini Bil diyemem biliyorsun Düşlerimde süzer gibi Yolda ayrı gezer gibi Yüreğimde hızar gibi Kal diyemem kalıyorsun Göz attığım sokaklara Yakın değil uzaklara Saçımdaki bu aklara Dol diyemem doluyorsun Seher vakti firarıma Nefesimde zararıma Vaz geçilmez kararıma Gül diyemem gülüyorsun Her gün eksilen azımı Boynu bükük avazımı Susturduğum bu sazımı Çal diyemem çalıyorsun Dudağımdan yâr adını Mecnûn gibi inadını Düşsün diye kanadını Yol diyemem yoluyorsun Kör gecenin ortasında Sanki Ağu bal tasında Vefasızlık baltasında Gel diyemem geliyorsun Bağrımdaki kafesimde Yara veren her resimde Dirilmeye nefesimde Öl diyemem ölüyorsun Yalnızlığın sıcağında Bağda baykuş ocağında Türlü derdin kucağında Sol diyemem soluyorsun İçindeki gizli yara Azıp durur ara ara Benim gibi bahtı kara Ol diyemem oluyorsun Seni yazdım dağa taşa Kefen gibi baştanbaşa Makberî’yi sümme hâşâ Sil diyemem siliyorsun ________________Makberî………29/10/2014…….00:40…İst |
şiirin yüz akı nefis şiirinizle hemhal oldum
hazla doldum
tebrikler üstadım selamlar