aklımın cehennemine saldım köpeklerimi
çıplak sözcüklerim
bıçakla soyuyorum kelimeleri
kılları yanıyor düşmanlarımın
kokusunu alıyorum

dün gece bir taksi çevirdim rüyamda
tanımadığım biri ile
hiç bilmediğim bir yere gidiyorum
şoför samimi muhabbetle
ne iş yaptığımı sordu
saate baktım
gece iki
dalgasına
kasabız dedim
işten dönüyoruz

öyle mi? dedi şoförümüz dikiz aynasından
iyi bıçak kullanır mısın?
acayip dedim
ama asıl satırla benim işim
jilet gibi sallarım satırı
demek öyle dedi şoförümüz
gömleğinin düğmelerini açmaya başladı aracı kullanırken
dikiz aynasından tüysüz göğsünü kaplayan kartal resmini görüyordum
kanat açmış roma kartalı
jiletle nakış gibi işlenmiş

müsait bir yerde indik…

devam etmek için mucizeye ihtiyacım yok
mucizeler insana muhtaç
her gün aynı saatte
sokağımdan geçen kör satıcı benim umudum
kaybetmekten korkanların kazandığı
dünyada oynamayı reddediyorum

mükemmel iki uyluk görmeyi beklemiyorum
başımı çevirdiğimde orada olmalı

giyinmekten zor soyunan bir kadın
kaç intihar düşüncesi
kaç içki şişesi
ne kadar tütün
ve harcanmış kaç geceye bedel?

şimdi izninizle
köpeklerim dönüyor
beslemeliyim onları…