Kar mı yağmış saçlarıma anlamadım
Tomurcuk gül iken sevdamız
Açmadan dalından kopardın
Baharı yaşarken seninle
Yüreğinin hüzünlü girdaplarında boğdun beni
Keşke böyle olmasaydı sonumuz.

Gözlerine bakmaya doyamadım kilitlenip kaldım
Sevdanı yüreğimde saklayıp mühürledim
İyi günümde kötü günümde sen vardın yanımda
Gözlerimde ki mutluluğu gözlerinde bulmuştum
Hep ışıl ışıl, bana ışık vermiştin
Kendimi sende bulmuş, hazanda baharı yaşamıştım
Keşke böyle olmasaydı sonumuz.

Çekildim şimdi dört duvar arasında ki küf kokan köşeme
Gözlerimi bir noktaya dikip seni düşlüyorum
Hissediyorum yanımdasın.
Sigaramdan bir nefes çekiyorum içime ten kokun niyetine
Öyle derin çekmişim ki hasretinle yanıyorum
Boğuyor öksürükler beni
Nefessiz kalıp öleceğimden korkarım
Keşke böyle olmasaydı sonumuz.

Küf kokulu odam yokluğunda bile hayalinle dolu
Özlemle hasretine sarılıyorum
Bana hep “delisin sen” derdin ya
Gerçekten hafızamı yitiriyorum kendimi tanıyamaz oldum
Yokluğunda, zemheri ayazında bile üşümediğim kadar üşüyorum
Seni ne çok büyük sevmişim meğer
Keşke böyle olmasaydı sonumuz.

Farkında mısın bilmiyorum sana adım adım yaklaştıkça
Uçurumlara düşüyorum
Kendi kalabalığımda kaybolup ağlamak istiyorum yalnızlığımda
Seninle paylaştığım her anı düşünüyorum
Ağlayıp içimi dökmek rahatlamak istiyorum
Düşünüyorum… Sadece düşünüyorum!
Sebebi yok!
Çünkü seni hala çok seviyorum
Keşke böyle olmasaydı sonumuz


//Ellerin ellerimdeyken yakışıyor mu başka elleri tutmaya? Erdin mi şimdi muradına? Isındı mı tenin başka bedenin sıcaklığında? Oysa aşk ölmüş, sevda salasını verecek sevgi defnedecek. Keşke böyle olmasaydı sonumuz//

Mustafa KARAAHMETOĞLU
30.062014

Dünden bugüne ne değişmiş ki? 27.10.2014/Ankara