Kendimi saymazsam bir kişiydik masada
onu saymazsam yine bir kişi.
Soyulmuş elmaların,
nargilenin uzaklığı kadar.


Beyaz bir gömlek giymişti,
ben almamıştım onu.
Kırmızı bir ruj bulaşmıştı bardağa,
o görmemişti bunu.


Aynı şarkıyı söylüyor
ayrı acılara ağlıyorduk beraber.
kendimize benzeyen anılara gidiyordu aklımız.
Bir gülümseme beliriyordu yanağımda,
o gülümsemenin içinde o yoktu.
Bir yerden bahsetmişti galiba,
ben gitmemiştim oraya.



Yakınlığımız
iki ayrı bardağın şişeye uzaklığı kadardı
Kopmuş bir ilmeği iki ayrı elle tutmak gibiydi
İkimiz de yalnızlık ustasıydık yan yana,
Aynı kavganın içinde,
haklı çıkmak ustasıydık.




Issız bir masaydı..
iki yalnızlığın ortasında duran.
söndürülmüş sigaranın
soğumuş çayın sıcaklığı kadar..


m-jgan